Haavikko

 

De bomen zwijgen niet, want zij zouden hun zwijgen


 met schreeuwen beginnen.


Het armzalige gebrabbel van de mens verhult dat


 hij altijd zwijgt.


Hij liegt de bomen tot papier en begint


 zijn leugens op te schrijven,


om ze zo te bewaren.

 

Haavikko in 1993.

 

 

Paavo Juhani Haavikko (Helsinki, 25 januari 1931– aldaar, 6 oktober 2008) was een Fins dichter, toneelschrijver en uitgever. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste schrijvers in zijn land. Zo won hij in 1984 de Neustadtprijsvoor literatuur.

 


 

De mens ach bestaat uit slechtheid en

 waanzin.

Doe er van het ene wat bij, er gaat

 van het andere wat af.

Het totaal van beide samen blijft gelijk.

Men noemt dat intelligentie.

Samenstellende delen: slechtheid en waanzin.

 

 

 

Na de kwade droom van het leven kan de mens

 zich er altijd over verheugen

dat het niet waar was.

 

 

Als de bomen zouden kunnen schrijven,

zouden ze schrijven op perkament.

Ze zouden ons schillen en van de huid van de rug

zouden ze het fijnste perkament maken.

Daar zouden ze op schrijven, schrift,

bomenschrift, subliem,

dat die arme mensen beschermd zouden moeten worden

en dat ze het nu goed maken.